Σε κλίμα οξύτατης ανησυχίας τελεί το Δημόσιο, μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου που εισάγει το νέο πειθαρχικό δίκαιο για τους δημοσίους υπαλλήλους.
Οι προβλέψεις του θεωρούνται ιδιαιτέρως αυστηρές, με ποινές που φτάνουν έως και την απόλυση, αφαίρεση μισθολογικών κλιμακίων, στέρηση μισθού αλλά και πρόστιμα τα οποία δύναται να αγγίξουν ακόμη και τις 100.000 ευρώ.
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ) σε επίσημη ανακοίνωσή της μιλά για νομοθέτηση «φόβου, εξάρτησης και υποταγής».
Όπως καταγγέλλεται, η κυβέρνηση κάνει ένα ακόμα βήμα προς τον αυταρχισμό στη διοίκηση, μετατρέποντας την αξιολόγηση σε "ιδιώνυμο" πειθαρχικό αδίκημα και εντάσσοντας στα πειθαρχικά παραπτώματα δράσεις που αφορούν την κοινωνική, πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα των εργαζομένων.
Καταργούνται αιρετοί από τα Πειθαρχικά – Ηλεκτρονικές επιδόσεις αντί για διαφάνεια
Αίσθηση προκαλεί και η πρόβλεψη του σχεδίου για κατάργηση της συμμετοχής των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων στα Πειθαρχικά Συμβούλια, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για τη διασφάλιση της δίκαιης κρίσης και την απουσία ελέγχου από την πλευρά των ίδιων των εργαζομένων.
Παράλληλα, αλλάζει η διαδικασία κοινοποίησης πειθαρχικών ενεργειών, αφού η κλήση σε απολογία, το παραπεμπτήριο και οι ειδοποιήσεις θα αποστέλλονται πλέον ηλεκτρονικά, μέσω email. Η ΟΣΥΑΠΕ εκφράζει την έντονη αντίθεσή της και για αυτή τη διάταξη, που θεωρεί ότι αποδυναμώνει τα δικαιώματα υπεράσπισης.
«Δεν στοχεύουν στους επίορκους – Τιμωρούν τη διεκδίκηση»
Οι συνδικαλιστές επισημαίνουν ότι το νέο πλαίσιο δεν στρέφεται κατά των επίορκων υπαλλήλων, αλλά αποσκοπεί στη θωράκιση ενός κατασταλτικού μηχανισμού, που θα λειτουργεί ως εργαλείο φίμωσης κάθε φωνής αντίστασης ή διεκδίκησης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΟΣΥΑΠΕ
«Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το νομοσχέδιο που δημοσιοποιήθηκε για την αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των δημόσιων υπαλλήλων, κάνει ακόμα ένα βήμα στην προσπάθεια επιβολής στους εργαζόμενους του φόβου, της εξάρτησης και της υποταγής.
Βαφτίζει πειθαρχικά παραπτώματα ενέργειες και δράσεις που συνδέονται με την κοινωνική, πολιτική και συνδικαλιστική δράση των δημοσίων υπαλλήλων, βάζοντας στο ίδιο καζάνι των πειθαρχικών παραπτωμάτων και των πειθαρχικών ποινών, τα αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, με στόχο την ανεμπόδιστη εφαρμογή της γνωστής πολιτικής της, της στήριξης δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, των απευθείας αναθέσεων με την προώθηση συγκεκριμένων συμφερόντων, της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίηση τομέων του δημοσίου, της διάλυσης ή υποβάθμιση δημόσιων δομών κλπ.
Η κυβέρνηση με τις διαμορφωμένες πολιτικές συνθήκες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές επίπεδο, αλλά και την κάλυψη που έχει από τα μέσα ενημέρωσης, αντιλαμβάνεται ότι η χειραγώγηση των υπαλλήλων πρέπει να αποτελεί προτεραιότητά της, προκειμένου να συνεχίσει να υπηρετεί ανεμπόδιστα και ακόμα πιο εντατικά την κερδοφορία του κεφαλαίου και την προσαρμογή των επιλογών του στην πολεμική οικονομία.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, διευρύνονται τα πειθαρχικά παραπτώματα και πλέον εντάσσονται στην κατηγορία αυτή δράσεις ή ενέργειες που έχουν σχέση με την κοινωνική, πολιτική, συνδικαλιστική δραστηριότητα των δημοσίων υπαλλήλων και όχι μόνο με την συμπεριφορά τους, στο χώρο εργασίας. Εξισώνει τα πειθαρχικά υπηρεσιακά παραπτώματα, με τα παραπτώματα του ποινικού δικαίου και μια απλή καταδίκη έξι μηνών με αναστολή, που μπορεί να προέκυψε από προσωπικές διαφορές ή από μια συμμετοχή σε ένα συλλαλητήριο, οδηγεί αυτόματα σε αργία του υπαλλήλου. Αποτελεί τη φυσική συνέχεια των καθημερινών πειθαρχικών διώξεων κατά συναδέλφων, καθώς και των εκφρασμένων κυβερνητικών προθέσεων για κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο.
Αναλυτικότερα, με το νέο νομοσχέδιο:
Η «αδικαιολόγητα μη έγκαιρη σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης», είχε ενταχθεί και διατηρηθεί στον υπαλληλικό κώδικα, ως πειθαρχικό αδίκημα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Ωστόσο, η κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να επιβάλει καθολικά την αντιδραστική αξιολόγηση το μετατρέπει σε ιδιώνυμο πειθαρχικό αδίκημα, αυστηροποιεί τις ποινές στην αρχή με χρηματική ποινή τουλάχιστον 2 μηνών αποδοχών και στη συνέχεια με την ποινή της οριστικής παύσης – απόλυσης στην περίπτωση αποχής από την αξιολόγηση για δύο συνεχόμενες αξιολογικές περιόδους.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ., εξισώνει με την ίδια πειθαρχική ποινή τον συνάδελφο που σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις και απέχει από την αξιολόγηση, με αυτούς που π.χ.: διαπράττουν κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η αποχή από την αξιολόγηση σε εφαρμογή των αποφάσεων των συνδικαλιστικών μας οργάνων δεν είναι παράβαση καθήκοντος – δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα. Αποτελεί άσκηση του συνδικαλιστικού και συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία.
Παράλληλα, διευρύνεται και αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινών:
— Εισάγονται νέες ποινές, ( πχ. η αφαίρεση έως 4 μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και 5 έτη.)
— Αυξάνονται τα πρόστιμα αποδοχών που μπορούν να επιβάλουν οι πειθαρχικά προϊστάμενοι (π.χ. αύξηση του προστίμου του υπουργού από αποδοχές 3 μηνών σε 5 μήνες, κλπ.).
— Προστίθενται νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης – απόλυσης (π.χ. άσκηση εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας!). Ταυτόχρονα, διατηρείται η «ανάξια» ή «αναξιοπρεπής» συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας, η «παράβαση υποχρέωσης εχεμύθειας», ως λόγοι οριστικής παύσης – απόλυσης, παραπτώματα που έχουν αξιοποιηθεί κατά κόρον για να ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση.
— Ενισχύονται σημαντικά οι περιπτώσεις για τις οποίες μπορούν να επιβληθούν εξοντωτικά οικονομικά πρόστιμα που μπορούν να φτάσουν έως και 30.000 ευρώ ή ακόμη και 100.000 ευρώ.
— Διευρύνονται οι περιπτώσεις για θέση υπάλληλου σε αυτοδίκαιη αργία από τη Διοίκηση χωρίς τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου (π.χ. σύλληψη, επιβολή περιοριστικών όρων αντί προσωρινής κράτησης, κλπ.). Είναι γνωστό ότι πολλοί συνάδελφοι έχουν συλληφθεί στο πλαίσιο της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης! Δεν θα επιτρέψουμε να επιβληθεί μια τέτοια διαδικασία σε συνάδελφο που διώκεται ποινικά για πολιτική – συνδικαλιστική δράση!
Καταργείται η συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων στα Πειθαρχικά Συμβούλια, απομακρύνονται και οι δικαστικοί λειτουργοί από αυτά και προβλέπεται, αποκλειστική σύνθεσή τους με μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δηλαδή διορισμένους συμβούλους του Δημοσίου, σαν ένα άλλο σώμα πραιτοριανών που θα κάνει γρήγορα και αποτελεσματικά τη δουλειά.
Οι Νομικοί Σύμβουλοι, δηλ. οι δικηγόροι του κράτους που έχουν ως αποστολή να υπερασπίζονται το Δημόσιο ως εργοδότη, θα έχουν την αποκλειστική δικαιοδοσία να εκδικάζουν τις πειθαρχικές διώξεις του Δημοσίου εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς την παρουσία εκπροσώπου των εργαζομένων. «Γιάννης κερνάει … Γιάννης πίνει» Το μόνο που απομένει στο νομοσχέδιο ως εκπροσώπηση των εργαζομένων είναι η δυνατότητα να παραστεί, χωρίς
δικαίωμα ψήφου, εκπρόσωπος τριτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, προκειμένου να τοποθετηθεί ενώπιον τον Πειθαρχικού Συμβουλίου, ύστερα από αίτηση του διωκόμενου υπαλλήλου.
Καταργείται η δυνατότητα άσκησης ένστασης κατά των αποφάσεων των Πειθαρχικών Συμβουλίων, δηλαδή ένα θεμελιώδες δικαίωμα νομικής προστασίας των δημοσίων υπαλλήλων. Έτσι, οι συνάδελφοι θα αναγκάζονται να στρέφονται στη δαπανηρή, ψυχοφθόρα και χρονοβόρα διαδικασία της δικαστικής προσφυγής. Παράλληλα, προβλέπονται περιπτώσεις που ο υπάλληλος δεν έχει ούτε δικαίωμα δικαστικής προσφυγής (επιβολή ποινής αποδοχών έως 1 μήνα), δηλαδή καταργείται κάθε δικαίωμα δικαστικής προστασίας.
Εισάγεται ο θεσμός της πειθαρχικής συνδιαλλαγής. Στη διαδικασία αυτή, ο διωκόμενος υπάλληλος καλείται να ομολογήσει την ενοχή του, με αντάλλαγμα την επιβολή μικρότερης ποινής. Σε αυτόν τον ανέντιμο εκβιασμό θα υποκύψουν πολλοί συνάδελφοι που άδικα θα παραπεμφθούν, και δικαιολογημένα δεν θα έχουν καμία εμπιστοσύνη στη διαδικασία της πειθαρχικής διαδικασίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με το νομοσχέδιο
Αλλάζει ο τρόπος κοινοποιήσεων στο διωκόμενο, που αφορά τον τρόπο αποστολής της κλήσης σε απολογία, του παραπεμπτηρίου, ειδοποιήσεων κλπ καθώς οι επιδόσεις θα γίνεται με email και θα θεωρείται ότι ο διωκόμενος υπάλληλος το έλαβε 3 εργάσιμες ημέρες από την αποστολή του, ανεξάρτητα από το εάν έχει απαντήσει ο ίδιος ότι έλαβε γνώση ή όχι. Με αυτόν τον τρόπο εισάγεται μία αδιανόητη υποχρέωση των υπαλλήλων να έχουν συνεχή πρόσβαση στα e-mail τους, εκτός της εργασίας τους και κατά τη διάρκεια της άδειας τους, κατά παράβαση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος εργάσιμου χρόνου.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο εκσυγχρονίζει και επιταχύνει την πειθαρχική δικαιοσύνη για τους δημοσίους υπαλλήλους για να επέλθει η κάθαρση από τα γνωστά φαινόμενα διαφθοράς, να «τιμωρηθούν οι επίορκοι», κλπ.
Η πραγματικότητα όμως, όπως διαμορφώνεται από τα γεγονότα, είναι διαφορετική. Σε κάθε σκάνδαλο που αποκαλύπτεται, η δομή των εμπλεκόμενων είναι ίδια. Πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοστελέχη φορέων και οργανισμών, υπηρεσιακά στελέχη πολλαπλών αποχρώσεων.
Σε κάθε περίπτωση το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, αντιμετωπίζει ήδη με σκληρές ποινές, όπως είναι η οριστική απόλυση, τα πραγματικά σοβαρά αδικήματα όπως: πλαστογραφίες, διαφθορά, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας κ.ά.. Προφανώς δεν χρειαζόταν νέος νόμος για να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα διαφθοράς, που επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης έχουν πολλαπλασιασθεί. Επομένως το νομοσχέδιο αυτό, δεν στοχεύει στους επίορκους.
Θωρακίζει έναν πειθαρχικό μηχανισμό που θα λειτουργεί ως φόβητρο για όσους τολμούν να σηκώνουν κεφάλι, να διεκδικούν, να αντιστέκονται, να μη σιωπούν. Είναι αποκαλυπτικές οι ήδη υπάρχουσες περιπτώσεις πειθαρχικών διώξεων συναδέλφων, που αποδεικνύουν πως ο στόχος δεν είναι οι «επίορκοι», αλλά όσοι αντιστέκονται. Όπως η πειθαρχική δίωξη του προέδρου και της γραμματέα του Συλλόγου της Π.Ε. Έβρου για
ανακοίνωση του Σωματείου, όπου εκφράστηκε η διαφωνία σε ιδιωτικοποίηση αρμοδιότητας, καθώς και πολλές άλλες περιπτώσεις, ιδιαίτερα στους χώρους της παιδείας και της υγείας.
Με την αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των δημόσιων υπαλλήλων, η κυβέρνηση δίνει πλήρη ελευθερία στην αυθαιρεσία της διοίκησης.
Δεν δεχόμαστε ένα πειθαρχικό δίκαιο που αντιμετωπίζει τη συνδικαλιστική δράση, το απεργιακό δικαίωμα, το δημοκρατικό δικαίωμα του κάθε συναδέλφου να ασκεί κριτική κλπ. ως εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
Καλούμε τους Συλλόγους και όλους τους συναδέλφους σε ετοιμότητα, για να μην καταθέσει η Κυβέρνηση της ΝΔ αυτό το απαράδεκτο σχέδιο νόμου.»
