ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΤΑ 500 ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΞΙΤΗΡΙΟ.
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ.
Σε έρευνά μας περίπου 500 άτομα θα κάνουν γιορτές στα νοσοκομεία ως ασθενείς παρ ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.
Γιορτινές ημέρες και η σκέψη μας βρίσκεται στα ανθρώπους αυτούς που είναι αποκλεισμένοι από βασικά κοινωνικά αγαθά όπως είναι η ζέστη, το ηλεκτρικό ρεύμα, η στέγη, η διατροφή κ.αλ. Νοσηλεύονται κυρίως στις παθολογικές κλινικές. Ολοκληρώθηκε η νοσηλεία τους έγιναν καλά και αρνούνται να πάρουν εξιτήριο.
Λαμβάνουν συντάξεις 400 ευρώ το προνοιακό επίδομα που δεν φθάνει για το νοίκι, ακόμη και εαν έχουν σπίτι δεν φθάνει για τη διατροφή και τη συντήρηση του σπιτιού. Σε πολλούς έχει κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα και δεν έχουν θέρμανση, ξεστό νερό. Που να πάνε;
Οι γιατροί πολύ σωστά κάνουν σε συνεννόηση με το νοσηλευτικό προσωπικό και δεν βγάζουν εξιτήρια.
Προσπαθούν οι αποδεκατισμένες από προσωπικό κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων να τους εξασφαλίσουν τα απαραίτητα αγαθά και συναντούν τείχος.
Οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας αρνούνται να συνδέσουν το ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο έχουν κόψει από τα απίτια τους. Αρνούνται να τους κάνουν δόσεις. Οι ιδιοκτήτες νοικιασμένων σπιτιών τους έκαναν έξωση και αρνούνται να τους ξαναδεχθούν, φαγητό δεν είναι σε θέση να αγοράζουν.
Ψάχνουν οι κοινωνικές υπηρεσίες προνοιακές μονάδες να τους φιλοξενήσουν.
Οι δημόσιες έχουν λίστα αναμονής πάνω από ένα χρόνο, στη κυριολεξία πρέπει να πεθάνει κάποιος για να φιλοξενήσουν έναν άλλον.
Οι ιδιωτικές ακόμη και όσες ανήκουν στην εκκλησία εχουν κόστος φιλοξενίας πάνω από 700 ευρώ το μήνα. Η σύνταξη δεν φθάνει.
Συγγενικό στενό περιβάλλον δεν υπάρχει ή αδιαφορεί.
Παραμένουν λοιπόν στα νοσοκομεία και τουλάχιστον έχουν τα βασικά ζεστό κρεβάτι και φαγητό.
Φυσικά προσφέρουμε τη ζεστή αγκαλιά μας.
Το μεγάλο κρίμα επίσης είναι τα δεκάδες κακοποιημένα παιδιά που βρίσκονται τις γιορτές στα νοσοκομεία με εισαγγελική εντολή παρκαρισμένα λόγω έλλειψης προνοιακών μονάδων.
Όνειδος για το κράτος πρόνοιας.
Αξιοθαύμαστοι οι συνάδελφοι. Παρ ότι τρέχουν και δεν φθάνουν, προσφέρουν την αγκαλιά τους, δώρα τραγουδάνε τα κάλαντα στα παιδιά. Κάνουν ότι μπορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου