Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Νοσοκομείο μας, λίγο έως πολύ είναι γνωστή σε όλους. Αν και δεν είχαμε οριστεί και δεν είμαστε Νοσοκομείο αναφοράς, καθημερινά διαλύονται κλινικές για την νοσηλεία κρουσμάτων covid, με αποτέλεσμα ολοένα και πιο πολύ να γινόμαστε Νοσοκομείο μιάς νόσου, λες και έχουν εξαληφθεί δια μαγείας όλες οι άλλες ασθένειες.
Καθημερινά διαλύεται ο χωροταξικός και λειτουργικός ιστός του Νοσοκομείου και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο, χωρίς κανέναν διάλογο, χωρίς κανέναν προγραμματισμό, χωρίς τις απαραίτητες αποφάσεις των οργάνων του Νοσοκομείου, όλα ευκαιριακά και κοντόφθαλμα με το γνωστό βλέποντας και κάνοντας, φθάνοντας πρό ημερών στο απερίγραπτο έσχατο σημείο της συνύπαρξης στόν ίδιο όροφο, τόν 6ο όροφο, παθολογικών και χειρουργικών τμημάτων.
Βέβαια η σημερινή παρέμβαση μας, έχει να κάνει όχι τόσο με την διάλυση του χωροταξικού και λειτουργικού μας ιστού, αλλά κυρίως και πρωτίστως με την απαράδεκτη διαχείριση του Προσωπικού μας, των Συναδέλφων της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας και όχι μόνον, που δυστυχώς έχει γίνει ¨μπαλάκι¨ στίς χωρίς σοβαρό σχεδιασμό επιπόλαιες πρακτικές των αρμοδίων
όπου δυστυχώς
με πρόσχημα την κάλυψη των αναγκών covid, με συνοπτικές διαδικασίες έχουν κάνει μια υπηρεσία άνω-κάτω. Εχουμε ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ όχι για την καλύτερη λειτουργία του Νοσοκομείου, ούτε για να ανταποκριθούμε καλύτερα και πληρέστερα στις όντως αυξημένες ανάγκες του Νοσοκομείου
αλλά μετακινήσεις
χωρίς καμία συζήτηση και ενημέρωση των εμπλεκόμενων, κάποιες και χωρίς λόγο, με διαδικασίες του ¨αποφασίζομεν και διαττάσομεν¨, χωρίς τις απαραίτητες ημερήσιες αποφάσεις, ερήμην προφορικά και χωρίς δικαίωμα άρνησης και όποιος τολμά να εκφράζει αντιρρήσεις ή να υπενθυμίζει τα προβλήματα υγείας του που δεν συνάδουν με την μετακίνηση του αντιμετωπίζεται με απαράδεκτο τρόπο, στοχοποιείται.......
Μιά διαχείριση
που σαφώς δεν είναι η ενδεδειγμένη, που δεν καλύπτει πραγματικά τις λειτουργικές μας ανάγκες, που διαχωρίζει το προσωπικό, που δεν βοηθά σε τίποτε σ΄ αυτήν την δύσκολη φάση της πανδημίας και που βεβαίως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ. Μια διαδικασία και μια διαχείριση που επισημάνθηκε στην Διοίκηση αλλά που δυστυχώς αυτή παρέμεινε εκ του μακρόθεν παρατηρητής, αφήνοντας μας να πιστέψουμε ότι γίνονται με τις ευλογίες της και την ανοχή της. 'ισως και την υπόδειξή της. Συνεπώς δεν μας πείθουν τα εκ των υστέρων κροκοδείλια δάκρυά τους ότι είναι μαζί μας και ότι συμπάσχουν.
Οι Συνάδελφοι - Εργαζόμενοι που ανταποκρίνονται στην πανδημία, υπερβάλλοντας εαυτόν, χωρίς άδειες και ρεπό, δεν τούς πρέπει και δεν αξίζει τέτοια μεταχείριση και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να τούς αντιμετωπίζει κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Εχουν την διαδρομή τους και την προσωπικότητά τους και απαιτούμε απ΄ όλους ΣΕΒΑΣΜΟ.
Ως εδώ λοιπόν και μή παρέκει.........
ΣΕΒΑΣΜΟ στα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ, τα ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ, τις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ και τις ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΥΤΗ η ΠΡΑΚΤΙΚΗ και όχι μονον
μας ΟΔΗΓΕΙ στον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ των ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου