ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΕΞΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΝΕ (περί τους 500) ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ( περί τα 70)
ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ.
Έχουμε Χριστούγεννα, φεύγει το 2023 και για άλλο ένα χρόνο σηκώνουμε τα χέρια ψηλά με τους εγκλωβισμένους ενήλικες και τα παρκαρισμένα παιδιά στα νοσοκομεία εξ αιτίας της απουσίας κράτους πρόνοιας. Εκτιμάται ότι οι εγκλωβισμένοι ενήλικες είναι πάνω από 500 και τα παρκαρισμένα παιδιά πάνω από 70 σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Αύριο μπορεί να ειναι περισσότεροι ή λιγότεροι. Οι αριθμοί εναλάσσονται. Το μείζον κοινωνικό πρόβλημα παραμένει. Δεν έχει σημασία.
Περί τα 500 ενήλικα άτομα που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία και εφέτος τα Χριστούγεννα αρνούνται να πάρουν εξιτήριο παρ ότι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας γιατί δεν έχουν που να πάνε.
Προτιμούν να περάσουν τις γιορτές στη ζεστασιά του νοσοκομείου
.....τι τραγική ειρωνεία...
Τετοιες γιορτινές ημέρες δεν υπολογίζουμε ότι καταλαμβάνουν κρεβάτια στα νοσοκομεία σε παθολογικές, πνευμονολογικές κλινικές που μας είναι άκρως απαραίτητα λόγω της έξαρσης των ιώσεων και της ανάπτυξης ράντζων.
Σημασία έχει ότι έχουμε ανθρώπους που αρνούνται να πάρουν εξιτήριο γιατί δεν έχουν που να πάνε.
Δεν έχουν σπίτι και εάν έχουν σπίτι έχει κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα επειδή δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν το λογαριασμό, η σύνταξη ή το προνοιακό επίδομα δεν φθάνει για φαγητό.
Απελπιστικές καταστάσεις.
Προσπαθούν οι υποστελεχωμένες κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων να βρουν λύση με δημόσιες υπηρεσίες, με παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος συναντούν τείχος.
Οι δημόσιες προνοιακές μονάδες φιλοξενίας ηλικιωμένων έχουν εκατοντάδες θέσεις που δεν λειτουργούν εξ αιτίας της έλλειψης προσωπικού. Η λίστα αναμονής για φιλοξενία σε δημόσια προνοιακή μονάδα υπερβαίνει το ένα έτος.
Οι ιδιωτικές μονάδες για φιλοξενία που απευθύνονται οι κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων ζητάνε πάνω από 700 ευρώ το μήνα. Η συντάξη ή το επίδομα είναι πολύ πιο χαμηλά τι να κάνουν; Απόγνωση..... Σωστά πολύ σωστά δεν τους πετάμε στο δρόμο με εξιτήριο και παραμένουν στα νοσοκομεία νοσηλευόμενοι πολύ καιρό.
Τουλάχιστον θα έχουν ξεστασιά και φαγητό τα Χριστούγεννα. Και θα ακούσουν από εμάς τα κάλαντα.
ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ.
Περί τα 70 παιδιά θα περάσουν τα Χριστούγεννα στα παιδιατρικά νοσοκομεία και τις παιδιατρικές κλινικές των νοσοκομείων.
Δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα υγείας.
Είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε προβληματικό, κακοποιητικό περιβάλλον και με εισαγγελική εντολή βρέθηκαν για λίγες ώρες στα νοσοκομεία για εξετάσεις και παραμένουν παρκαρισμένα επί μήνες λόγω έλλειψης προνοιακών μονάδων.
Βλέπετε δεκάδες θέσεις φιλοξενίας των δημόσιων προνοιακών μονάδων είναι κλειστές λόγω ελλείψεων προσωπικού. Και οι ιδιωτικές μη κερδοσκοπικές σφυρίζουν αδιάφορα.
Δεν θέλουμε αυτές τις γιορτινές ημέρες να το εξετάσουμε το ζήτημα από τη πλευρά της δεδομένης ανάγκης για παιδιατρικά νοσοκομειακά κρεβάτια τώρα ειδικά με την έξαρση των ιώσεων.
Δεν το βλέπουμε από την αναστάτωση που προκαλούν άθελά τους στη λειτουργία των νοσοκομείων. Την παραβατική συμπεριφορά που εμφανίζουν εξ αιτίας του ακατάλληλου περιβάλλοντος που ζουν. Τα δεκάδες έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας από προϊσταμένους τμημάτων για την ασφάλεια και την συμπεριφορά, των παιδιών, την αναστάτωση που προκαλούν.
Αυτές τις γιορτινές ημέρες θέλουμε να μιλήσουμε για την τύχη αυτών παιδιών.
Παιδιά χωρίς πρόβλημα υγείας κακοποιούνται δεύτερη φορά από το κράτος παρκαρισμένα με εισαγγελική εντολή στα νοσοκομεία.
Χωρίς τη δυνατότητα σναδοχής και υιοθεσίας.
Χωρίς τη δυνατότητα να πάνε σχολείο.
Χωρίς τη δυνατότητα να χαρούν τα Χριστούγεννα.
Χωρίς τη δυνατότητα να πουν τα κάλαντα στη γειτονιά τους ή σε οργανωμένες παραστάσεις που θα συμμετείχαν σε προνοιακές μονάδες.
Τελικά τα κάλαντα από αυτά τα παιδιά θα τα ακούσουμε εμείς. Με ευχαρίστηση θα τους προσφέρουμε δώρα τα Χριστούγεννα και τη πρωτοχρονιά από το υστέρημά μας. Κρίμα για την απουσία του κράτους πρόνοιας.
Εμείς θα προσφέρουμε την ζεστασιά που δικαιούνται.
Δεν είναι όνειδος όμως για το κράτος πρόνοιας όλα αυτά.
Θα κάνουμε κάτι να μπει ένα τέλος;
Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλους.
Και κυρίως στους ασθενείς, στα παιδιά που είναι παρκαρισμένα και τους ενήλικες που είναι εγκλωβισμένοι στα νοσοκομεία.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου