Το ευχαριστήριο του προσωπικού του χειρουργείου και της αποστείρωσης του «Αγίου Ανδρέα» στην «Π» με αφορμή τη συνταξιοδότηση του χειρουργού, Φώτη Καρβελά, αποτέλεσε αφορμή για να επικοινωνήσουμε μαζί του.
Για να είμαστε ειλικρινείς δεν περιμέναμε ότι η κουβέντα μας μαζί του θα ήταν τόσο αποκαλυπτική. Τον Φώτη Καρβελά τον έχουμε φιλοξενήσει κατά καιρούς στις σελίδες της εφημερίδας μας.
Αλλοτε γιατί με τον τολμηρό του αλλά εύστοχο λόγο του αναδείκνυε τα κακώς κείμενα του «Αγίου Ανδρέα» αλλά και γενικότερα του υγειονομικού χώρου.
Αλλοτε με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, καθώς από τα φοιτητικά του χρόνια μέχρι το 2020 ήταν εκλεγμένος σε διάφορα συνδικαλιστικά όργανα όπως και στο ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών του οποίου διετέλεσε αντιπρόεδρος.
Αλλοτε για την εθελοντική του δράση καθώς ως χειρουργός μαστού πρόσφερε στους συλλόγους «Αλμα Ζωής» και «ΑγκαλιάΖΩ» με συμμετοχή στα προγράμματα ενημέρωσης και προληπτικού ελέγχου.
Ωστόσο δεν γνωρίζαμε τα κομμάτια της ιστορίας του που μας αποκάλυψε χθες.
ΕΜΕΝΑ ΣΕ ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ
Ξεκινάμε από το πιο συγκλονιστικό, ανθρώπινο κομμάτι που αφορά την απόφασή του να σπουδάσει ιατρική. «Πήγα να σπουδάσω ιατρική στη γειτονική Ιταλία, την Μπολόνια. Πώς όμως αφού η οικογένειά μου ήταν φτωχή; Αναγκάστηκα να μείνω σε οίκο ανοχής. Για ένα μακρό χρονικό διάστημα έμενα σε ένα δωματιάκι που μου ενοικίασε με λιγοστά χρήματα η ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής. Μάλιστα η γυναίκα αυτή που είχε δει την οικονομική μου ανέχεια το βράδυ μου έφερνε ένα πιάτο φαγητό διότι δεν είχα ούτε να φάω. Δεν σας κρύβω ότι αυτή η ανθρωπιά που εισέπραξα από αυτή τη γυναίκα με έκανε να στέκομαι με σεβασμό απέναντι στις εκδιδόμενες γυναίκες. Μην σηκώνουμε λοιπόν το δάχτυλο και να τις καταδικάζουμε διότι δεν γνωρίζουμε τίποτα γι’ αυτές. Αλλωστε αυτό μας το δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός».
ΠΥΡΓΟΣ, ΡΙΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΑ
Αποφοίτησε από την ιατρική σχολή και το 1980, 10 Ιανουαρίου ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο νοσοκομείο Πύργου, ακολούθως για 20 μήνες έκανε το αγροτικό του ιατρείο στο Ριόλο και από τον Ιούνιο του 1982 μέχρι προχθές υπηρέτησε στον χειρουργικό τομέα του «Αγίου Ανδρέα».
Ενδεικτικά είναι τα όσα αναφέρουν δημοσίως οι συνεργάτες του στα χειρουργεία. «Κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες αγωνιζόταν καθημερινά ανιδιοτελώς και χωρίς εξαιρέσεις, προκειμένου να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο. Αλλά απέναντι στο προσωπικό συμπεριφερόταν πάντα με ευγένεια, σεβασμό και υπομονή. Ενας σνδυασμός σπουδαίου ανθρώπου και εξαίρετου επαγγελματία».
Ο ίδιος μιλώντας στην «Π» μας είπε: «Πέρασαν 41 χρόνια. Η εργασία μου, μου άρεσε πάρα πολύ. Με τους συναδέλφους μου και όλους τους συνεργάτες που ανήκαν στο προσωπικό του νοσοκομείου, άσχετα με τη θέση που υπηρετούσαν, είχα πάντα αγαστή συνεργασία. Ολο το προσωπικό προσπαθούσε με υπομονή παρά τις αντίξοες συνθήκες που πολλές φορές επικρατούσαν και τις δυσκολίες που προέκυπταν. Υπήρχε σχέση αλληλοεκτίμησης και αγάπης».
Aναδημοσίευση από: pelop.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου