Και παρότι δεν το οριοθετεί, είναι προφανές πως «φωτογραφίζει» ως έδρα της καινούργιας δομής σε χώρο πλησίον του ΠΓΝΠ.
Ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών και διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, συνοδεύει, φυσικά, την άποψή του με επιχειρήματα και, το κυριότερο, προτείνει άμεση εναλλακτική: τη δημιουργία ενός νέου, υπερσύγχρονου Παιδιατρικού Νοσοκομείου στην Πάτρα, με ενιαία και σταθερή βάση!
Αρκετά απ’ όσα θίγει ο κ. Νταβλούρος είναι βέβαιο πως δεν θ’ αρέσουν σε κάποιους. Αλλά είναι πολύ πιθανό η συγκεκριμένη παρέμβασή του να απελευθερώσει αρκετούς και ν’ ανοίξουν κι άλλα στόματα.Το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του Περικλή Νταβλούρου έχει ως εξής:
«Μέρες τώρα παρακολουθούμε τις προσπάθειες πολλαπλών θεσμικών παραγόντων να μείνει όρθιος ο χειρουργικός παιδιατρικός τομέας του Καραμανδανείου Νοσοκομείου Παίδων. Οι υπουργοί, ο διοικητής της 6ης ΥΠΕ, ο δήμαρχος Πατρέων, η πρόεδρος του ΙΣΠ, ο διοικητής του ΠΓΝΠ, οι διευθυντές αναισθησιολογίας της περιοχής μας, συνδικαλιστικές ενώσεις ιατρών και όχι μόνο, εργάζονται προς την ίδια κατεύθυνση και αγωνιούν για τον ίδιο στόχο ακόμα και από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, με διαφορετικές προτάσεις και κριτικές.
Πρέπει όμως το Καραμανδάνειο να παραμείνει ανοιχτό;
Εχοντας ζήσει την ιστορία της παιδιατρικής στην πόλη μας από φοιτητής, είχα πάντοτε την απορία γιατί σε μια σχετικά μικρή πόλη έπρεπε να υπάρχουν δύο δημόσιες (πανεπιστημιακές και ΕΣΥ), παιδιατρικές κλινικές, δύο μονάδες εντατικής θεραπείας νεογνών, δύο μαιευτήρια, σε διαφορετικά σημεία της πόλης.
-Γιατί οι αντίστοιχες πανεπιστημιακές δομές να στεγάζονται σε ένα νοσοκομείο ενηλίκων (ΠΓΝΠ); -Και αν αυτό είναι σωστό -που δεν είναι-, γιατί οι μοναδικές παιδοχειρουργικές κλινικές της πόλης να είναι μη πανεπιστημιακές και να ευρίσκονται σε άλλο περιβάλλον;
-Γιατί η ΜΕΘ παίδων, κατεξοχήν δομή που πρέπει να υποστηρίζει παιδοχειρουργικές κλινικές και τραύμα, ευρίσκεται στο νοσοκομείο ενηλίκων και όχι στο παίδων; Για χρόνια μάλιστα υπήρχε και 3η δομή (409 στρατιωτικό νοσοκομείο), η οποία στέγαζε μαιευτική και μονάδα νεογνών.
-Πόσοι συμπολίτες γνωρίζουν ότι υφίσταται στο ΠΓΝΠ πανεπιστημιακή θέση παιδοχειρουργού;
-Αυτή η πολυδιάσπαση υπηρεσιών είναι προς όφελος του πολίτη;
-Μήπως είναι προς όφελος της διαχείρισης προϋπολογισμών για τους παιδιατρικούς ασθενείς από το υπουργείο;
Και βέβαια όχι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι εσφαλμένα το Πανεπιστήμιο Πατρών, και συγκεκριμένα το Ιατρικό του τμήμα, δεν διεκδίκησε από ιδρύσεώς του την ενιαία στέγαση όλων των παραπάνω δομών. Δεν θα επεκταθώ στους λόγους που αυτό συνέβη, μπαίνω βέβαια στον πειρασμό να γράψω ότι ένας από τους λόγους ήταν η ανούσια διαμάχη Πανεπιστημίου και ΕΣΥ και η ανάγκη των τότε καθηγητών να ευρίσκονται στον ίδιο εργασιακό χώρο με τους συναδέλφους τους, αρχικά στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας και από το 1989 στο ΠΓΝΠ. Θεωρώ ότι αυτή η πολιτική ήταν λάθος και πιστεύω ότι δεν εξυπηρέτησε όπως θα έπρεπε τις ανάγκες των μικρών ασθενών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλες οι παραπάνω δομές μαιευτικής και παιδιατρικής, πανεπιστημιακές και ΕΣΥ, έχουν επιτελέσει και συνεχίζουν να επιτελούν ένα τεράστιο έργο στην πόλη μας και φυσικά δεν υποστηρίζω ότι κάποιες πρέπει να αναστείλουν τη λειτουργία τους.
Με την ευκαιρία όμως της αναταραχής που δημιουργήθηκε με το θέμα των αναισθησιολόγων του Καραμανδανείου -το οποίο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα λυθεί- διερωτώμαι: Μήπως έχει έρθει η ώρα να διεκδικήσει η πόλη τη δημιουργία ενός σύγχρονου παιδιατρικού νοσοκομείου που θα στεγάσει όλες τις παραπάνω κλινικές και μονάδες πανεπιστημίου και ΕΣΥ;
Οι τοπικοί βουλευτές όλων των κομμάτων, ο δήμαρχος, ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών και το Πανεπιστήμιο πρέπει για μια φορά, ενωμένοι για το κοινό καλό, αντί να ασχολούνται με τη «σωτηρία» ενός παιδιατρικού νοσοκομείου που έχει κλείσει τον κύκλο του, επιτέλους να κοιτάξουν το μέλλον και να διεκδικήσουν το όνειρο για την πόλη και τα παιδιά μας».
Αναδημοσίευση από το pelop.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου