Με πολύ δυσκολία καταφέραμε να μας μιλήσουν τα μέλη της ιατρονοσηλευτικής ομάδας που κλήθηκαν να περιθάλψουν τον 52χρονο ασθενή με κορονοϊό στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Αγιος Ανδρέας».
«Κάναμε το καθήκον μας. Δεν είμαστε ήρωες» μας έλεγαν γιατροί, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό.
Αφορμή για τις δύο συνεντεύξεις που φιλοξενούμε σήμερα αποτέλεσε το σημείωμα που μας έστειλαν όταν ο διασωληνωμένος ασθενή με κορονοϊό πήρε εξιτήριο και το οποίο επίσης δημοσιεύουμε.
Οι ίδιοι μπορεί να μην αισθάνονται ήρωες, αλλά στα μάτια των ασθενών τους και της κοινωνίας είναι και οφείλουμε να το επισημαίνουμε. Επεσαν στην πρώτη γραμμή της μάχης έχοντας απέναντί τους έναν ύπουλο και άγνωστο εχθρό.
Κατάφεραν όμως να τον νικήσουνε κι έτσι ο ασθενής να περάσει υγιής το κατώφλι της Μονάδας.
«Οι μεγάλες νίκες έρχονται από τις καλές ομάδες». Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας τίτλος που να χαρακτηρίζει την ιατρική ομάδα της νεοσύστατης ΜΕΘ για κρούσματα κορονοϊού στον «Αγιο Ανδρέα». Επικεφαλής της νέας Μονάδας είναι η γιατρός Πατρούλα Μανωλοπούλου, η οποία πλαισιώνεται από τους γιατρούς Μπάμπη Αναστογιάννη, Κώστα Παγιούλα και φυσικά τη διευθύντρια της ΜΕΘ Ιφιγένεια Ραβάνη, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη σοβαρή κατάσταση που βρέθηκε ένας 52χρονος και να του σώσουν τη ζωή από τον επικίνδυνα απειλητικό κορονοϊό. Η κ. Μανωλοπούλου μιλάει σήμερα στο ένθετο «Λόγοι Υγείας» και μας μεταφέρει όλο όσα έζησαν.
Πώς θα χαρακτηρίζατε την περίπτωση του 52χρονου ασθενούς με Covid-19, ο οποίος νοσηλεύτηκε στη ΜΕΘ το προηγούμενο διάστημα;
Επρόκειτο για έναν ασθενή 52 ετών με οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια σε βαριά κατάσταση, όπως όλοι οι ασθενείς όταν φτάνουν στο σημείο να διασωληνωθούν. Είχε όλα τα κλινικά συμπτώματα της νόσου, αν και όταν διασωληνώθηκε ο συγκεκριμένος ασθενής ήταν ύποπτο κρούσμα και το αποτέλεσμα της εξέτασης βγήκε ένα 24ωρο μετά. Τα συμπτώματα που είχε όμως και οι ακτινολογικές εξετάσεις που είχε υποβληθεί, έθεταν υψηλά την υποψία για Covid-19.
Μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωθε ο ασθενής και όταν τελικά βγήκε από τη ΜΕΘ, ποια συναισθήματα νιώσατε εσείς ως ιατρός και ως άνθρωπος;
Οι ασθενείς νοσηλεύονται μόνοι τους, απομονωμένοι, οπότε το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η μοναξιά τους. Οταν πρωτοείδαμε τον 52χρονο στο θάλαμο, όταν ακόμα δεν υπήρχε στον ίδιο υποψία πως θα χρειαστεί να διασωληνωθεί και τον ενημερώσαμε πως θα χρειαστεί αυτή η διαδικασία, νιώσαμε την ανησυχία του. Ρωτούσε αν είναι τόσο βαριά η κατάσταση του και είναι χαρακτηριστικό αυτό των νέων ανθρώπων είναι πως δεν αντιλαμβάνονται την βαρύτητα της περίπτωσης τους, όσο δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι. Δηλαδή έχουν έντονη υποξαιμία, που χαρακτηρίζεται «σιωπηρή υποξαιμία», μια αντίφαση δηλαδή της κλινικής εικόνας που δείχνουν με τα εργαστηριακά δεδομένα. Οπότε δεν μπορούσε να αντιληφθεί γιατί έπρεπε να διασωληνωθεί.
Οταν οδηγήθηκε στη Μονάδα και πριν τον διασωληνώσουμε ένιωσε έντονη ανησυχία και μας κοιτούσε με τρόμο και δέος. Ρωτούσε αν θα πεθάνει, ποια θα είναι η πορεία του. Ηταν μια φορτισμένη στιγμή για όλο το προσωπικό. Ουσιαστικά ήμασταν δίπλα του ως συγγενείς, ως θεράποντες, τα πάντα. Εκείνη ήταν η πιο δύσκολη και έντονη στιγμή. Του κρατούσαμε το χέρι και του υποσχεθήκαμε πως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πάει καλά η περίπτωση του.
Πραγματικά όταν έβγαινε από την μονάδα, νιώσαμε αυτή τη χαρά. Οτι τηρήσαμε μια υπόσχεση. Ημασταν οι τελευταίοι άνθρωποι που είδε και οι πρώτοι όταν ξεπέρασε τον κίνδυνο και ήταν ξύπνιος. Αυτό είναι ένα συναίσθημα που νιώθουμε πολλές φορές ως ιατροί ΜΕΘ, όμως σε αυτή την περίπτωση υπήρχε η ιδιαιτερότητα πως επειδή δεν γινόταν να βρίσκονται δίπλα του συγγενείς, έπρεπε να αναπληρώσουμε πολλούς ρόλους.
Ισως διογκώνουμε την κατάσταση επειδή είναι έντονα τα συναισθήματα που ζούμε. Για εμάς ουσιαστικά είναι η δουλειά μας.
Μιλήστε μας για την ομάδα των ιατρών της ΜΕΘ Covid-19;
Είμαστε μια ομάδα που συνέχεται με την κεντρική ομάδα της ΜΕΘ, απλώς έτυχε να απασχοληθούμε εμείς σε πρώτη φάση. Γιατροί, νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό. Δέσαμε περισσότερο ως ομάδα όμως σε αυτές τις συνθήκες λόγω του έντονου στρες και της συναισθηματικής φόρτισης, αλλά ακόμα και για το ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε το άγνωστο. Γιατί μπορεί να είναι η καθημερινή μας πρακτική να αντιμετωπίζουμε βαριά αρρώστους, αλλά αλλάζουν τα δεδομένα όταν έχεις να κάνεις με το άγνωστο. Χρειάζεται λοιπόν, η ομάδα να είναι δεμένη. Είχαμε την ευλογία να είμαστε ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Ολοι μας χρειαζόταν να εργαστούμε σε τρία επίπεδα. Να προσέχουμε τον ασθενή, να είναι προστατευμένο το προσωπικό από τις διαδικασίες και να μην γίνει διασπορά στο χώρο. Αυτά τα τρία μέτωπα μας προσέθεταν ένα επιπλέον άγχος, αλλά αποδειχθήκαμε καλή ομάδα ξανά.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μείωση των νέων κρουσμάτων. Η κατάσταση στο νοσοκομείο ποια είναι; Επαναπαύεστε ή παραμένετε έτοιμοι;
Είχαμε τον χρόνο να προετοιμαστούμε σωστά, με σύμμαχο την Διοίκηση και μια πολύ καλή συντονιστική ομάδα αποτελούμενη από την διεύθυνση της νοσηλευτικής υπηρεσίας, την διεύθυνση της ιατρικής υπηρεσίας, τη διεύθυνση της οικονομικής υπηρεσίας και τη διευθύντρια των ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών). Ετοιμαστήκαμε για κάθε ενδεχόμενο, χωρίς να ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε και ποιος θα είναι ο όγκος, αλλά ανταποκριθήκαμε με επιτυχία.
Οντως υπάρχει μείωση και στους προσερχόμενους και στους νοσηλευόμενους και ευχόμαστε έτσι να παραμείνει. Παρόλα αυτά, διατηρούμε την ετοιμότητα γιατί δεν γνωρίζουμε πως θα συνεχιστεί. Είναι νωρίς να πούμε πως χαλαρώσαμε.
Ποιο θεωρείτε πως είναι το μάθημα που μας δίνει η πανδημία και σε ανθρώπινο επίπεδο αλλά και σε επίπεδο οργάνωσης των συστημάτων υγείας παγκοσμίως;
Χρειάζεται να έχουμε σχέδια αντιμετώπισης τέτοιων κινδύνων και σε αυτά να έχουμε ασκηθεί, ώστε να μας είναι οικεία η γρήγορη αντίδραση. Επιπλέον, αν κάνουμε καλά τη δουλειά μας σε επίπεδο αντικειμένου του καθενός, φτάνουμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση και το ΕΣΥ θα είναι πάντα αυτό που απαιτείται. Αυτό φάνηκε περίτρανα και στην πράξη. Όμως, πρέπει πάντα το σύστημα υγείας να είναι επανδρωμένο, στελεχωμένο και να αντιμετωπίζεται με τον πρέποντα και δέοντα σεβασμό και από τους εργαζόμενους και από τους κυβερνώντες. Αυτό είναι που χρειαζόμαστε.
Πώς βλέπετε την επόμενη ημέρα για τις ζωές μας; Τι πιστεύετε πως θα αλλάξει γενικότερα; Είναι αυτή η πανδημία ένα καμπανάκι αφύπνισης για να προσέχουμε περισσότερο την υγεία μας;
Αυτές είναι ίσως μεγαλόφωνες κουβέντες που δεν μπορώ να πω. Προσωπικά θα ήμουν ευχαριστημένη αν έμεναν μερικά μηνύματα όπως η καλύτερη τήρηση των κανόνων υγιεινής, η τήρηση των μέτρων προφύλαξης από μετάδοση μέσα στα νοσοκομεία. Αρα να αλλάξουμε πρακτικές. Αυτά που τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε, να τα βάλουμε κανόνα στην καθημερινότητά μας. Τότε ίσως να έχουμε λιγότερα προβλήματα στα νοσοκομεία.
Μίλτα Φακίτσα: «Ο ένας βοηθά τον άλλο να ξεπερνά τους φόβους του»
Το δύσκολο έργο της στελέχωσης της νέας ΜΕΘ (Μονάδας Εντατικής Θεραπείας) του «Αγίου Ανδρέα» για τις νοσηλευτικές ανάγκες της Μονάδας, είχε η προϊσταμένη της υπάρχουσας ΜΕΘ του νοσοκομείου κ. Δήμητρα Σεϊδοπούλου, η οποία συντόνισε όλη την διαδικασία διαμόρφωσης της νέας ΜΕΘ.
Η λεγόμενη ΜΕΘ Covid-19 είναι στην ουσία η Β' ΜΕΘ του νοσοκομείου που καλείται να αντιμετωπίσει σοβαρά περιστατικά επιβεβαιωμένων ή ύποπτων κρουσμάτων του νέου κορονοϊού με Α' Υπεύθυνη τη νοσηλεύτρια Μίλτα Φακίτσα και νοσηλευτικό προσωπικό της ΜΕΘ, παλιό και καινούργιο.
Το Νοσηλευτικό προσωπικό της ΜΕΘ του νοσοκομείου μοιράστηκε στα δύο, επειδή για τη λειτουργία της νέας μονάδας έπρεπε να υπάρχουν παλιοί και έμπειροι νοσηλευτές σε μία νέα ΜΕΘ με τόσο σημαντικό αντικείμενο. Στην πραγματικότητα έγινε ''ώσμωση'' νοσηλευτικού προσωπικού, για να μην διαταραχθεί και η λειτουργία της υπάρχουσας ΜΕΘ που εν μέσω κρίσης ανέπτυξε και 7η κλίνη με ότι αυτό συνεπάγεται στην επιβάρυνση του προσωπικού σε βάρδιες και της ΜΕΘ σε υγειονομικό υλικό.
Σήμερα, μιλάει στο ιατρικό μας ένθετο «Λόγοι Υγείας» η Μίλτα Φακίτσα για τα όσα αντιμετώπισε το νοσηλευτικό προσωπικό κατά τη νοσηλεία του 52χρονου ασθενή με Covid-19 το προηγούμενο διάστημα στη νεοσύστατη, για τα συγκεκριμένα περιστατικά, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου. Οι φόβοι, οι σκέψεις του ασθενή, η χαρά του προσωπικού και το αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον εκφράζονται από την κ. Φακίτσα.
Το προηγούμενο διάστημα ερχόσασταν σε επαφή με ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα κορονοϊού το οποίο νοσηλευόταν στη νεοσύστατη ΜΕΘ του «Αγίου Ανδρέα», τι σκέψεις κάνατε;
Ηταν πρωτόγνωρα τα συναισθήματα. Το νοσηλευτικό προσωπικό που στελέχωσε την ΜΕΘ Covid-19 προέρχεται από την κανονική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου και κληθήκαμε να οργανώσουμε εξ' αρχής το καινούργιο τμήμα. Για εμάς ήταν η πρώτη φορά που ήρθαμε σε επαφή με ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα και αυτό μας έκανε να δεθούμε περισσότερο σαν ομάδα. Μπορεί να είμαστε άτομα που γνωριζόμαστε χρόνια, όμως δεθήκαμε πολύ σε αυτήν την προσπάθεια.
Εχουμε προϊσταμένη την κ. Σεϊδοπούλου και οι υπόλοιποι νοσηλευτές μαζί με τους γιατρούς μας κληθήκαμε να δουλέψουμε ακόμα πιο εντατικά ως ομάδα.
Στη φάση την οποία περνάμε πρέπει να είμαστε δίπλα στον ασθενή, αλλά και κοντά ο ένας στον άλλο, καθώς ο ψυχολογικός φόρτος που δεχόμαστε όταν ερχόμαστε σε επαφή με έναν ασθενή είναι μεγάλος. Οπότε χρειαζόταν να συμπαρασταθούμε και ο ένας στον άλλο. Αν και τις στιγμές που μπαίνουμε στη ΜΕΘ, το μόνο που σκεφτόμαστε είναι να σωθεί ο ασθενής. Μόνο αυτό μετράει για εμάς.
Πώς θα περιγράφατε τις συζητήσεις με τον ασθενή. Τι έλεγε για την τραυματική εμπειρία του;
Οταν πρωτοήρθε, πριν διασωληνωθεί, ο ασθενής βρισκόταν σε σύγχυση. Τα άτομα που ήρθαν σε επαφή μαζί του μας μετέφεραν το φόβο του και πως ρωτούσε αν θα πεθάνει. Φανταστείτε έναν άνθρωπο φοβισμένο να ρωτάει κάτι τέτοιο. Όταν ξύπνησε και συνήλθε από την κατάσταση που βρισκόταν στη ΜΕΘ, η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Ακόμα και τώρα που νοσηλεύεται στο θάλαμο με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα και τον ρωτάμε τι κάνει, είναι πολύ χαρούμενος. Αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.
Ολοι οι ασθενείς που εισέρχονται στην Εντατική, όταν ξεπερνάνε το πρόβλημα τους έρχονται και μας βλέπουν. Είναι πολύ σημαντική για εμάς αυτή η κίνηση και ευχόμαστε να συμβεί σύντομα το ίδιο και με τον 52χρονο και να έρθει περπατώντας να μας βρει.
Εσείς πως νιώθατε σαν άνθρωπος που είχατε επιφορτιστεί με τόσο σοβαρά και επικίνδυνα καθήκοντα;
Στην αρχή υπάρχει ένας φόβος για το άγνωστο, όμως το ξεπεράσαμε αμέσως. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να γίνει καλά ο ασθενής. Γι' αυτό παίζει ρόλο να είναι δεμένη μία ομάδα, ο ένας βοηθά τον άλλο να ξεπερνά τους φόβους του και να συνεχίζουμε για το καλό του ασθενούς.
Πλέον φαίνεται πως η κατάσταση εξομαλύνεται, εσείς έχετε «ηρεμήσει» από την ένταση των προηγούμενων ημερών;
Προς το παρόν έχουμε ηρεμήσει στο νοσοκομείο και ευχόμαστε να μην γίνει τίποτα από δω και πέρα. Οσον αφορά εμένα, στον προσωπικό μου χρόνο σκέφτομαι την επόμενη μέρα και πως μπορεί να κληθούμε ξανά να δεχθούμε ένα παρόμοιο περιστατικό. Είμαστε έτοιμοι όμως για κάθε ενδεχόμενο.
Μπορείτε να μου μεταφέρετε το κλίμα και από το υπόλοιπο προσωπικό; Τι συζητάτε σχετικά με το θέμα;
Πέρα από τις συζητήσεις για την πορεία του ασθενούς, κάναμε αναφορές και στους φόβους μας. Στο να μην μεταφέρει κάποιος από εμάς την ασθένεια στο σπίτι του και την οικογένεια του. Όμως, τα μέτρα ήταν τόσο αποτελεσματικά, γιατί είχαμε τα απαραίτητα υλικά. Οπότε είχαμε πολύ χαμηλή έκθεση στο να κολλήσουμε κάτι. Αξίζει να σημειώσουμε πως οι νοσηλευτές που στελέχωσαν το τμήμα της Β' ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών για την αντιμετώπιση του Covid-19 είναι οι εξής: Δήμητρα Σεϊδοπούλου, Μίλτα Φακίτσα, Ευαγγελία Πριλή, Αναστασία Τσοκαναρά, Φλώρα Τζανέτη, Αδαμαντία Τόγια, Αλέξανδρος Κασκούρας, Μαρίνα Ξανθάκη, Σπυριδούλα Ντεμίρη, Μιχαλής Καρβούνης, Δήμητρα Μπαμπίλη, Αννα Καίσαρη, Τζίλντα Γκίμπιρντικ, Χρήστος Τριανταφύλλου, Σπυριδούλα Ρουμπουλάκου, Παναγιώτα Κανελλοπούλου, Μαρία Λάππα, Κώστας Παστός και η βοηθός θαλάμου, Αικατερίνη Πανέτα.
Είστε αισιόδοξη γενικά για την κατάσταση; Θεωρείτε πως θα αλλάξουν οι ζωές μας από δω και πέρα όσον αφορά το ποσό προσέχουμε την υγεία μας;
Θεωρώ πως ταρακουνηθήκαμε όλοι από την απειλή της πανδημίας. Γενικά οι άνθρωποι δεν προσέχαμε την υγεία μας. Οπότε είναι σημαντικό ώστε στο μέλλον να είμαστε πιο προσεκτικοί, να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής των χεριών και να μας γίνει συνήθεια αυτό, όπως έχει γίνει το τελευταίο διάστημα. Η κατάσταση που ζούμε, πρέπει να θεωρήσουμε πως έγινε για καλό. Ως άνθρωποι χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε κάποια πράγματα βαθύτερα μέσα μας. Να είμαστε αισιόδοξοι και να συνεχίζουμε την πορεία μας στη ζωή με το να γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Τ ο γράμμα της ιατρονοσηλευτικής ομάδας της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας κορονοϊού του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας»
«Σήμερα βγαίνει από τη ΜΕΘ του νοσοκομείου μας ο 52χρονος ασθενής με CONID-19 που διασωληνώθηκε στις 2/4/2020. Είμαστε χαρούμενοι και του ευχόμαστε να είναι πάντα καλά.
Πριν διασωληνωθεί ο ασθενής, μας κοίταζε με αγωνία και ρωτούσε αν θα πεθάνει. Του κρατήσαμε το χέρι και του είπαμε οτι είμαστε εκεί για να κάνουμε οτι χρειάζεται για το αντίθετο. Είμαστε χαρούμενοι που καταφέραμε να κρατήσουμε την υπόσχεσή μας
Ολες αυτές τις μέρες όμως, που οι προσπάθειες μας είχαν στόχο να κρατήσουμε την υπόσχεση που δώσαμε στον ασθενή, αλλά και γενικότερα να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, διαβάζαμε ή μας πληροφορούσαν για αυτά που γράφονταν στα μέσα με αφορμή τη νοσηλεία του ασθενή με COVID-19 στο νοσοκομείο μας. «Τρέμουν οι νοσηλευτές», «κίνδυνος διασποράς» στο νοσοκομείο κ.ά.
Πιστεύουμε ότι όλα αυτά υποτιμούν και απαξιώνουν τη δουλειά μας και γι' αυτό αναγκαζόμαστε να στείλουμε αυτό το σημείωμα. Κανείς μας δεν τρέμει. Ναι είχαμε φόβο αρχικά που όμως υποχωρεί κάθε μέρα που εφαρμόζουμε τις αρχές της επιστήμης μας, κάθε μέρα που εφαρμόζουμε τα Μέτρα Ατομικής Προστασίας, όπως έχουμε εκπαιδευτεί και είμαστε μια δεμένη ομάδα προσέχοντας ο ένας τον άλλο.
Οχι, δεν τρέμουμε. Εργαζόμαστε σε αυτό που επιλέξαμε, τώρα όπως και πριν αλλά και στο μέλλον. Οχι, δεν διασπείρουμε τη λοίμωξη και αυτό το ξέρουμε καλά τόσο εμείς όσο και οι συνάδελφοί μας που εργάζονται στο Τμήμα Επειγόντων ή στην Κλινική Λοιμώξεων. Και δεν διασπείρουμε γιατί εφαρμόζουμε όλα τα παραπάνω και κυρίως προστατεύουμε ο ένας τον άλλον.
Φοβούνται ίσως αυτοί που δεν αντιμετωπίζουν ασθενείς αλλά δεν έχουν έρθει και να ρωτήσουν εμάς που αυτό κάνουμε κάθε μέρα».
*Από την Έντυπη Έκδοση Εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ». Ιατρικό Ένθετο «Λόγοι Υγείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου